Ewijckshoeve

Het witte landhuis van de buitenplaats Ewijckshoeve is vernoemd naar haar oprichter Justus van Ewijck.

De buitenplaats heeft een lange historie, want Justus begon kort na 1694 al met de aanleg van de buitenplaats. Hij liet deze bouwen in formele stijl. Van deze stijl is nu weinig meer terug te vinden. Alleen de Koninginnenlaan is nog in deze stijl, de rest van het landgoed bestaat nu uit een parkbos met een slingerend padenstelsel. Voor het huis ligt een landschapstuin met een vijver en een weide. Het huis heeft een neoclassicistische stijl, waarvan het duidelijkste element te vinden is aan de voorkant van het huis. Hier staan namelijk twee Ionische zuilen, die de loggia boven de voordeur dragen. Op de bel-etage zijn de twee hoekpilasters Ionisch weergegeven.

Bovenop het huis staan vier schoorstenen. Het huidige uiterlijk heeft het huis waarschijnlijk gekregen in 1834, toen het door de toenmalige eigenaar D.J. Gildemeester werd uitgebreid. Hij bouwde ook een koetshuis, dat in 1925 tot woonhuis is verbouwd.

De beroemdste bewoner van het landgoed is zonder twijfel Prins Willem Frederik Hendrik. Hij werd in 1871 de eigenaar van het landgoed en hij was degene die het landgoed verlandschappelijkte.

Toen het landgoed eigendom was van de Prins maakten de latere Ernst Sillemhoeve en de buitenplaats Prins Hendriksoord nog deel uit van Ewijckshoeve.In 1883 werd Prins Hendriksoord afgesplitst.